Wszystko, tylko nie mięta - Ewa Nowak

Wszystko, tylko nie mięta to pierwsza część serii miętowej Ewy Nowak, w tej chwili licząca już kilkadziesiąt pozycji. Opowiadają one o problemach współczesnej młodzieży. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z prozą tej autorki. W tej chwili na mojej półce stoją jej dwie książki i tylko je czytałam. Jest to właśnie Wszystko, tylko nie mięta, którą dostałam w ramach konkursów organizowanych przez jedną z blogerek oraz Pierwsze koty, które niedawno miały swoją premierę i które miałam przyjemność recenzować dla Papierowego Psa.

Porównując pierwszą i ostatnią książkę pani Nowak nie doszukałam się rażącej zmiany. Obie są na dobrym poziomie, choć naturalnie ta ostatnia jest lepsza i podobała mi się bardziej. Sądziłam jednak, że te tomy będą kontrastować ze sobą pod wieloma kwestiami technicznymi i nie tylko, ale wcale nie było rażącej zmiany. Przejdźmy jednak do sedna, bo chcę Wam dziś opowiedzieć o jednej z tych książek.

Kuba jest przyzwyczajony do uwielbienia koleżanek. Kiedy jednak spotyka niepełnosprawną dziewczynę, która nie zwraca na niego uwagi, musi coś z tym zrobić. Jego siostra Malwina również ma problemy. Pierwsze wzloty i upadki, miłość do pewnego muzyka, a dodatkowo nadwaga. Pewnego dnia zaczyna szybko chudnąć. Czy to początek choroby?

Fabuła skupia się na tej dwójce, ale bohaterów jest dużo więcej. Najbardziej znaczący to rodzice tej dwójki, ich młodsza siostra oraz babcia. Są doprawdy świetną rodziną. Fabuła mówiąca o problemach i pouczająca, ale jednocześnie lekka i przyjemna, stworzona dla młodzieży. Można się przy niej bardzo odprężyć i z zaciekawieniem śledzić losy bohaterów.

Bardzo zżyłam się z postaciami wykreowanymi przez Ewę Nowak, szczególnie z Malwiną. To jej perypetie najbardziej do mnie przemówiły. Całość ogólnie jest zaskakująca i interesująca, czego się nie spodziewałam po oszczędnym opisie na okładce. Atutem jest też tajemniczy tytuł. Bardzo mnie zaintrygował i dopiero kiedy dobrnęłam do końca zrozumiałam o co chodzi.

Pani Ewa Nowak pisze naprawdę świetnie. Świeżo, ciekawie i prosto. Snuje swoją opowieść tak, że wciąga ze zdwojoną siłą. Wykreowała niezwykle prawdziwych bohaterów i sprawiła, że utwierdziłam się w przekonaniu, aby spróbować przeczytać i skompletować całą serię. Z pewnością nie jest to moje ostatnie spotkanie z prozą tej autorki.

Polecam tę powieść głównie młodzieży, ale nie wykluczam także możliwości, ze spodoba się starszym. Zasługuje na uwagę.

8/10

 Recenzja bierze udział w wyzwaniu: Poczuj miętę do czytania