Zmierzch

Siedemnastoletnia Isabella Swan przeprowadza się do ponurego miasteczka w deszczowym stanie Washington i poznaje tajemniczego, przystojnego Edwarda Cullena. Chłopak ma nadludzkie zdolności - nie można mu się oprzeć, ale i nie można go rozgryźć. Dziewczyna usiłuje poznać jego mroczne sekrety, nie zdaje sobie jednak sprawy, że naraża tym siebie i swoich najbliższych na niebezpieczeństwo. Okazuje się, bowiem, że zakochała się w wampirze... 

Dzisiaj przedstawiam wam książkę, którą bez wątpienia wszyscy znacie. Od niej wszystko się zaczęło. Kiedy w jakiejś książce występuje motyw zwykłej dziewczyny zakochanej w chłopaku, który okazuje się wilkołakiem, upadłym aniołem, wampirem itd. od razu porównujemy ją do Zmierzchu. Może nie wszyscy, jednak ja owszem. 
Czytałam ją dosyć dawno i wtedy byłam zachwycona. Nie mogłam się oderwać i byłam wprost zachwycona. Teraz mój zapał przygasł, jednak dalej bardzo lubię Zmierzch. Przeczytałam go po siedem razy każdą część i wcale mi się nie znudził. Z perspektywy czasu, widzę, że ta książka jest bardzo płytka. Opowiada o tym, jak ważne jest mieć chłopaka. W gruncie rzeczy nie jest to banalna historia. Może się tak wydawać, ale to dlatego, że mogła się znudzić. Skoro ona zapoczątkowała taki związek literacki to nie można mówić o banalnej historii. 
Bohaterowie są dobrze wykreowani, ale Bella czasami mnie irytowała swoją bezsilnością. Chciała wszystkich ochronić, ale tak naprawdę użalała się nad sobą.
Kunszt autorki jest nie wątpliwie zachwycający. Czytałam lepsze książki, ale nie mogę powiedzieć, że warsztat Stephanie Meyer jest zły. Wręcz przeciwnie.
Powieść napisana jest lekkim i zrozumiałym językiem. Czyta się szybko i przyjemnie. Kiedy trzeba akcja przyspiesza, robi się ciekawie, aż nagle główna bohaterka wszystko psuje. Jeżeli ktoś czytał to wie o co mi chodzi.
Idealna książka na długie wieczory, jeśli szukacie lekkiej lektury.

Książka bierze udział w wyzwaniu: